کسانی که ذخیره ی مال می کنند

حالا که ماه رمضون و شبهای قدره، بذار مقداری از قرآن بگم. یک آیه ی قرآن هست که من خیلی باهاش حال میکنم، هنوز هم گاهی که یادش می افتم، دلم خنک میشه:

«آنان که زر و سیم را گنجینه می کنند و آن را در راه خدا هزینه نمی کنند، ایشان را از عذابی دردناک خبر ده، روزی که آن گنجینه ها را در آتش دوزخ بگدازند و پیشانی و پهلو و پشت آنان را با آنها داغ کنند و گویند: این است آنچه برای خود اندوختید، پس کیفر آنچه را می اندوختید بچشید.» (توبه/34- 35)

اینکه کسی پولدار باشه ولی انقدر ناخن خشک باشه که یک ذره از مالش رو حتی به زن و فرزندانش نده، به نظر من مشمول این آیه میشه. "در راه خدا" فقط این نیست که به یتیم و فقیر پول بدن، حتما خانواده ی یک نفر بر همه کس ارجهیت دارند. 

عجیبه که خیلی از مذهبی های پولدار، نمی دونند که چه سرنوشتی در انتظارشون هستند. به خدا اون پدری که خیلی پولداره و نیروهای رده دهمش در شمال تهران ساکنن، اما حاضر نیست یک خونه ی خوب بخره ، حتی حاضر نیست یک ماشین بخره و از عادی ترین امکانات ، همسر و فرزندانش رو محروم می کنه، با همین حساب بانکی و سکه ها و اموالش، عذاب می کشه.

این معنای سوره ی "همزه" باید برای هر مذهبی پولدار تکان دهنده باشه:

واى به حال هر طعنه زن عيب جوى (1).

كسى كه مالى را جمع مى كند و از شمردن مكرر آن لذت مى برد (2).

گمان مى كند كه مال او وى را براى ابد از مرگ نگه مى دارد (3).

نه، چنين نيست به طور حتم در حطمه اش مى افكنند (4).

و تو چه مى دانى كه حطمه چيست ؟ (5).

آتش فروزان و خرد كننده خداست (6).

آتشى كه نه تنها ظاهر جسم را مى سوزاند بلكه بر باطن و جان انسان نيز نزديك مى شود (7).

آتشى كه دربش به روى آنان بسته مى شود (8).

در ستون هاى بلند و كشيده شده (9).

به قول این کلیپ طنز، آخه نمیشه که یک خانواده، هزینه ی زندگی در نیویورک رو بپردازند و همه فکر کنند که روی گنج نشستند، ولی با کیفیت شعب ابوطالب زندگی کنن!