در تاریخ خواهند نوشت...

در تاریخ خواهند نوشت که فردی به نام سید محمد خاتمی، با تمام جفاها و محدودیت ها و ظلم هایی که بهش روا میشد، اما خواستار حفظ حکومت و جلوگیری از هرج و مرج و ثبات رهبری نظام بود و طرحی به نام "آشتی ملی" رو در کمال فروتنی ارائه کرد و می خواست بخش دیگری از مردم ناراضی هم داخل نظام قرار بگیرند. اما یک فردی که خودش رو بی نیاز از همه ی مردم میدید، نخواست و با رد این خواسته، کشور رو به ورطه ی سقوط و جنگ سوق داد. "ان الانسان لیطغی، ان رأه استغنی" ( به درستی که انسان طاغوت میشود، وقتی که غنی و بی نیاز شود؛ قرآن کریم).

بشینید و تماشا کنید از این به بعد چه بر سر این کشور خواهد اومد. نمی دونم چرا رهبر نظام، رهبری خودش رو محدود به بسیجی ها و طیف خاصی از مردم کرده که حداکثر 10 درصدند؟ چرا مواضع رهبری، بعد از 88 انقدر تند و خشن و به دور از تدبیر صحیح هست؟ آیا شعارهای مردم در تشییع جنازه ی آقای هاشمی رفسنجانی رو نشنیدند؟ یا مشاورانشون دائما تحریک به تندخویی و عصبانیت می کنند؟ حرفهای ایشون هیچ تفاوتی با حرفهای روزنامه ی کیهان نداره و این خطرناکه. واقعا اگر ایشون دنبال حذف بخش بزرگی از مردم نبود، کسی مشکلی با رهبریش داشت؟ حتی نخست وزیر و همشهری و فامیل خودش رو تحمل نکرد ، عجیبه واقعا!!

.........

پ.ن: بعدها ممکنه خون مردم به جوش بیاد و اون موقع نه تنها به یک بسیجی ، بلکه به هر روحانی و مذهبی رحم نکنند و خود اصلاح طلبان رو در ظلم های داخل حکومت دخیل بدونند. اون موقع آیا برای پشیمونی رهبری دیر نیست و دست به دامن همین خاتمی و موسوی و کروبی نمیشن تا مقداری از خشم مردم رو کنترل کنند؟ من روزی رو می بینم که مردم دیگه از خاتمی هم فرمان نبرند، اون روز دیر نیست.

.:: تیکه کلام ::....