برای ولاییون چه چیزی حجته؟

به قول برادرم، اگر حتی رهبر بیاد توی تلوزیون رسما عریان بشه و با خانومی زنا بکنه، باز هم حامیانش یک ماله بر میدارن و روی حرفهاش میکشن و میگن: "علم آقا بیشتر از ماست ، لابد حکمتی داره که ما نمی دونیم"!!

آخه مگه ممکنه توی این کشور کسی باشه که سال 88 رو دیده باشه و هنوز مدافع رهبر، اون هم از بُعد دینی باشه؟ من کسی هستم که تا سال 84 فقط به خاطر مسائل دینی و انقلابی، جزو حامیان محکم رهبری بودم، بعدش با دیدنِ ظلم ها و قتل ها و نا عدالتی ها باز هم فقط از بُعد اعتقادات دینی از این فرد رویگردان شدم تا مبادا روز قیامت من رو در زمره ی ظالمین بنویسن.

حالا هم به نظرم، هیچ کس به اندازه ی شخص رهبر ، مردم رو از دین و روحانیون متنفر نکرده. اگر خود من هم دیگه مثل ده سال پیش مذهبی نیستم، یکی از دلایلش همین بی اعتمادی به شخص اول مملکت هست که برای من حکم نائب امام زمان رو داشت و حالا فهمیدم چه کلاه گشادی به اسم دین، بر سر ما گذاشته بودند.

تعجبم از قشر مذهبی جامعه ست، اونایی که هنوز به اسم دین و شهدا و غیره، از رهبر دفاع می کنند. حالا که دیگه فیلم سال 68 هم بیرون اومد و مشخص شد که طرف فقیه هم نبوده چه برسه به آیت الله و هر چیزی که مقدس جلوه میدادن، دروغ بوده! واقعا دیگه باید چه اتفاقی بیفته که بفهمند دارند برخلاف خود دین عمل می کنند؟ خیانتی که این قشر متدین به اسلام می کنند، آمریکا و اسرائیل نمی کنند، چون یک روزی میرسه که به دلیل تنفر اکثر مردم از رفتارهای این قشر و حمایت هاشون از حکومت، امثال من هم در خطریم.

من مطمئنم که اون روز، هر کسی نماز بخونه فکر می کنن با حکومت بوده، هر خانومی چادری باشه یا هر کسی روحانی باشه، فکر می کنن که حامی نظام هست و پدرش رو در میارن. اون وقت منی که سالهاست مخالف این وضعیت هستم، چطوری باید ثابت کنم که رفتار این حاکمان ربطی به دین نداشته؟ چطوری می تونم با خواهر و مادر چادریم رستوران برم و طعنه و کنایه نشنوم؟

هیچ وقت این طیفی که حالیشون نیست و الکی آقا آقا می کنن رو نمی بخشم و لعنت می کنم. انقدر دور و برم، توی فامیل و آشنا از این وبلاییون افراطی وجود دارند که روزی نیست از دیدنشون حرص نخورم و عذاب نکشم.