نه مومن نه بی دین

ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺷﺮﻗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻮﺩﮎ ﺟﺎﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﺳﯿﻢ ﺧﺎﺭﺩﺍﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺮﻟﯿﻦ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﺩ. ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪ.
ﻣﺘﻦ ﺯﯾﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﯾﺎﺩﺍﺷﺖ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ:
ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰﺭﮔﯿﺴﺖ. ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﯿﮕﻨﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﺩﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻃﻠﻮﻉ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﺮﺍ به دﺳﺘﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﯽﺳﭙﺎﺭﻧﺪ.

ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯿﻤﯿﺮﺩ ﻭﻟﯽ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰﺭﮔﯿﺴﺖ.

من به مرحله ای رسیدم که هم از آدمای زیادی مذهبی بدم میاد هم از آدمای ولنگ و باز. چطوری بگم؟ هم از اینا که دائما اهل روضه و مداحی و قرآن و دعا و عبادت و حرم و زیارت هستند و هر چیزی میشه میگن: "گناه داره"، بدم میاد، هم از آدمایی که دیگه هیچ مرز و حریمی برای خودشون و دیگران قائل نیستند و هر گناه و فسق و فجوری رو روشنفکری میدونن و آدم های پاک و مظلوم رو تمسخر می کنن، بدم میاد.

کاش میشد یک دین جدایی به اسم "انسانیت" ایجاد میشد که هر انسانی که صداقت داره و اهل کلک نیست، اهل آزار دادن و ضایع کردن حق کسی نیست، بی ادب و هتاک نیست و میخواد "آدم" باشه و پاک و درست زندگی کنه، جزو اون دین به حساب میومد.

از یه طرفی آدم دوست داره راه درست رو بره که توی این راه، غیبت کردن، تهمت زدن، زنا کردن، لواط کردن، حق الناس رو پایمال کردن، دزدی کردن، گمان بد بردن و و و ، بد و نادرست شمرده بشه، اما از طرف دیگه آدم دوست نداره آزادی بیان و فکر، موسیقی و رقص، زیبایی زن و مرد، آزادی پوشش و و و محدود بشه و آدم ها دسته بندی و دشمن هم باشن.

............

پی نوشت:

دین اسلام دین خوبی هست، اما در جاهایی تناقاضاتی وجود داره که باعث شده از دلش، حکومت عربستان، حکومت ایران، القاعده، داعش، طالبان و غیره پدید بیاد. من بارها تمام معانی فارسی قرآن رو خوندم و بخش اعظمش که درباره ی خلقت انسان و زمین و سیاره ها، قیامت و آخرت، مرگ، باران و حیوانات و گیاهان و غیره گفته، سخنان درست و فراتر از یک انسان می بینم، اما درست بخش بسیار کمیش که راجع به "جهاد با کفار" یا مسئله ی همسر و ازدواج و زنان هست، باعث این تناقضات شده.  تمام خونریزی ها سر همین "کافر" دونستن ادیان و تفکرات دیگه ست و هر طوری هم که بخوای تفسیر و ترجمه کنی، باز هم قانع کننده و عقلانی نیست.