کسی دیگه نیست؟

من این وبلاگ رو بیشتر به هوای سه نفر از مخاطبین قدیمیم که خانم بودند ادامه میدادم، سه نفری که اهل تهران بودند و از من خواسته بودند به جای مطالب شخصی، مطالب سیاسی و عمومی بنویسم تا اطلاعاتشون زیاد بشه. اما مدتی هست که اون سه نفر حضور ندارند و آمار وبلاگم هم به شدت کاهش پیدا کرده.

فکر می کنم دیگه ادامه ی این وبلاگ موضوعیتی نداشته باشه و به خاطر مشغولیتم توی اون یکی وبلاگ شخصی، و به خاطر فعالیتم توی اینستاگرام، باید اینجارو تعطیل کنم.

خوشحال میشم اگر اون دوستان سابق و قدیمی آیدی اینستاگرام یا تلگرامشون رو بدن و من هم بتونم آدرس وبلاگ دیگه یا صفحه ی اینستاگرامم رو بهشون بدم. البته سابقه نشون داده که اگر آدرس وبلاگ دیگه رو به مخاطبین اینجا بدم، افراد همین نیمچه حضوری که اینجا داشتند، اونجا ندارند.

به هر حال من خیلی تلاش کردم که بتونم لااقل دوستان تهرانی ای از فضای مجازی برای خودم دست و پا کنم، اما متاسفانه حتی یک نفر هم دلش نمی خواست با من دوست باشه و لابد هنوز بعد از 7-8 سال حضور مجدد در اینترنت، نتونستم اعتماد کسی رو به خودم جلب کنم و تاوانش اینه که همچنان تنها باشم.

.:: تیکه کلام ::....