.:: تیکه کلام ::.

شغل مداحی، تنها شغلی در دنیاست که هیچی نمیخواد. نه سواد میخواد ، نه تجربه میخواد، نه حتی صدای خوب. فقط کافیه یه بلندگو بگیری دستت و اعتماد به نفس داشته باشی و هر چی بلدی یخونی! ملت هم الکی برات بالا و پایین می پرن. پسرخاله ی من که 36 سالشه و تا پنجم ابتدایی سواد داره، مدتهاست که مداحی میکنه. اما اگه بری توی هیأتش، می بینی دری وری میخونه. «حسین عین الله، حسین روح الله، حسین یدالله، حسین اُذن الله..,مداحی، ...ادامه مطلب

جمعه ی گذشته، مامان بزرگم که مادر مادرم بود، یکدفعه بر اثر سکته قلبی از دنیا رفت. به جز ناراحتی های پیری و قرص خوردن ها، درگیر هیچ بیماری خاصی نبود و تا به حال بستری هم نشده بود. برای همین، رفتنش مثل غیب شدن بود و شدیدا غم انگیز.  این آخرین بارها که دیده بودمش، همش بهم میگفت: "میشه زودتر ازدواج کنی, ...ادامه مطلب

هر کسی که توی ایران ، خبرنگاری می کنه و زندگی و رزق و روزیش رو بر اساس روزنامه نگاری و وبلاگ نویسی و کانال داری و عکاسی و خبرنگاری گذاشته، زندگی بسیار سخت و رنج آوری داره.  یعنی چه وبلاگ نویس باشی، چه ادمین سایت، چه ادمین پیج خبری اینستاگرام یا مدیر کانال معروفِ تلگرام یا در یک روزنامه ی بزرگ سیاسی یا حتی اجتماعی فعالیت کنی، یا حتی نشریه ی دانشجویی داشته باشی، بالاخره به خاطر نوشته هات و عکسات و هرچیزی که "تولید محتوا" نامیده میشه، باید پاسخگو باشی. به قتل های سیاسی نگاه کنید، به تعطیلی فله ای روزنامه ها، به زندانیان سیاسی، به فیلتر شدن سایتها و وبلاگ ها، به هک شدن پیج های اینستاگرام، همه و همه نشون میده که محل درآمد یک خبرنگار، یک شبه نابود میشه، و تازه اگر زندان نره ، یا بخاطر نوشته هاش کشته نشه باید کلاهشو بندازه هوا!  من خودم مجبورم برای این نوشته، افرادی که تا کنون فقط به جرم نویسندگی کشته یا زندانی شدند رو نام نبرم، اما به راحتی قابل فهم هست که "قلم"، یک قدرت به حساب میاد و به محض پرمخاطب شدن یک رسانه، جلوی فعالیتش گرفته میشه. مگر اینکه خبرنگاران و روزنامه نگاران، کاملا در جهت ب, ...ادامه مطلب

انقدر از آدمای رک و حاضر جواب بدم میاد. همونایی که دائما تیکه میندازن و دنبال ضایع کردن یا تمسخر دیگرانن و می خوان خودشون رو بالاتر از بقیه نشون بدن. از آدمایی که فکر می کنن فقط خودشون می فهمن و بقیه نادون و کم عقلن بدم میاد. از آدمایی که نگاه "از بالا" به آدمای دیگه دارن و همش خودشون رو میگیرن و انگار از دماغ فیل افتادن، متنفرم. از آدمایی که صمیمی نیستن و تحویل نمی گیرن و احساس می کنن که دیگران به اونها محتاج ان و اونها هیچ احتیاجی به هیچ کسی ندارند، بیزارم. از آدمایی که ظاهر بینن و فقط به پول و موقعیت و تحصیلات و شغلت احترام میذارن، نه به شخصیت خودت، بیزارم. از آدمایی که قدرنشناس و نمک نشناسن و خوبی های دیگران رو خیلی زود فراموش می کنن و در حد "وظیفه" به حساب میارن، متنفرم.  *** دائما در حال حرص خوردن هستم... از دست این حکومت و مسئولینش(به خاطر قدرت طلبی و دروغگوییشون) به شدت حرص می خورم... از دست طرفداران متدینِ حکومت(که خودشون رو به نفهمی زدند) حرص می خورم... از دست پدرم (که اخلاق عجیبی داره) حرص می خورم... از دست مادرم(که اون هم اخلاق خاصی داره) حرص می خورم.... روزها و شب هام با ح, ...ادامه مطلب

چند شبِ پیش، با پدر و برادر کوچیکترم رفته بودیم یک مراسم روضه که به محض ورود هر مهمان، ازشون با چایی و کیک و خرما پذیرایی می کردند. به برادر و پدرم چایی و کیک دادند، اما به من ندادند! اون شب یاد این افتادم که حکایت بدشانسی من مربوط به این مراسم روضه نیست، همه جا بدشانس ترین مردم جهان هستم.  بچه ی 4-5 ساله که بودم، وقتی سرِ کوچه میرفتم تا بازی کنم، یک بچه ی تُخس تا من رو میدید، بی دلیل سیلی میزد! راهنمایی که رفتم، باز هم همکلاسی ها، زودتر از هم سن و سالام مسائل زناشویی رو به من آموزش دادند و من زودتر از همه به بلوغ رسیدم و تا امروز به خاطر این مسئله، بیچاره شد,بدشانس ترین آدم دنیا,بدشانس ترین آدم ها,بد شانس ترین آدم جهان,بدشانس ترین آدم های تاریخ,بدشانس ترین ادم,عکس بدشانس ترین آدم های دنیا,بدشانس ترین آدمهای دنیا ...ادامه مطلب

میخوام اینجارو به چند دلیل تعطیل کنم: 1_ مطالب سیاسی مخاطب چندانی نداره و جز یه عده ی خاص (که مردم عادی نیستند و برای پرونده سازی میان) بقیه از این مطالب خوششون نمیاد و اصلا اطهار نظری نمی کنن. 2_ دیگه مثل سابق که خبرنگارها میومدن و وبلاگ سیاسی و خبری رو لینک میکردن، کسی دنبال وبلاگ برای تولید خبر نیست و همه، اخبار رو از طریق صفحات شخصی اینستاگرامِ افرادِ معروف بر میدارن. 3_ و اینکه هیچ کسی به تواناییِ تحلیل و سطح دانش و اطلاعات من پی نبرد و شخصیتم حتی برای مخاطبین سابقم که ارزشی برام قائل نبودند، بالاتر نرفت. من میخوام وبلاگ جدیدی درست کنم، منتها گیر کردم, ...ادامه مطلب

از سال 88 که به خاطر برخورد تند حامیان رهبری با معترضین به نتیجه ی انتخابات، نسبت به رهبری دچار تردید شدم، همش فکر می کردم اگر به جای رهبر فعلی - که در سال 68 "آیت الله" و "مرجع تقلید" نبود - یک مرجع تقلید باتجربه رهبر کشور میشد، اوضاع خیلی بهتر میشد و با برقراری "اسلامِ رحمانی"..., ...ادامه مطلب